Draai die sleutel

Ek is besig om stil te staan by die sleutel na 'n lewe van oorwinning. Gister het ons gekyk na die feit dat die regte kennis die sleutel is. En dit is natuurlik afhanklikheid van en vertroue in God. Dit is geestelike groei. Die proses van vernuwing. Die aflê van ou gedrag of uittrek van die ou kleed en die aanneem van wie jy IN Christus is - die aantrek van die nuwe kleed. Dit is om jou gedagtes te vernuwe.

Luister wat sê Dawid in Psalm 4. Eers begin hy om te verwys na die krisis, die uitdaging in sy lewe. Die probleem waarmee hy worstel. Ons almal sit met vyande in ons lewe. Dit is nie noodwendig direk in die vorm van 'n mens nie. Dit is dalk net dat dinge verkeerd loop. Of 'n stresvolle werksituasie weens werksdruk of sperdatums of -tye. Dit is nie altyd eers noodwendig slegte dinge nie. Dalk 'n gemaksone. Dalk dat dinge te voorspelbaar geraak het in jou lewe. Dalk net die feit dat die water dalk glad is, maar jy weet ook dat jy eintlik nêrens 'n verskil maak nie.

2Antwoord my wanneer ek roep, my regverdige God! U staan my by in my verknorsing.Wees my genadig en hoor my gebed. 3O mensdom, hoe lank sal julle my goeie naam beklad? Hoe lank sal julle valse beskuldigings maak? Hoe lank sal julle leuens najaag? Sela

Kyk die kontras waaroor Dawid praat. Sy absolute vertroue in 'n regverdige God wat hy persoonlik so intiem ken en weet hom SAL antwoord. In kontras is die onbetroubaarheid van mense wat leuens najaag, vals beskuldig rondslinger en jou skade berokken. 

Maar dan kom die deurbraak!

4Hiervan kan julle seker wees: Die Here het besondere genade aan die getroues bewys. Die Here sal antwoord wanneer ek tot Hom roep.

Jy as 'n kind van PAPPA het 'n besonderse plek by Hom. Dawid het geen twyfel gehad in wie God is nie. Dit bring ons weer terug by ons kennis van God. Baie keer vang ek myself dat my idee van God en wat Hy kan doen heeltemal te klein is. Die probleem lê egter nooit by God nie, maar by ons.

Weer sê Dawid, Hy SAL antwoord wanneer ek tot Hom roep. Daar bestaan nie 'n ding soos 'n onbeantwoorde gebed nie. God antwoord. Punt.

5Moenie sondig as jy ontsteld is nie. Oordink dit in die nag op jou bed en wees rustig. Sela

Paulus sê ook in Efesiërs 4:26 Moenie sondig as jy kwaad word nie. Moenie tot die aand toe kwaad bly, 27en die duiwel so ’n houvas gee nie.

Dit is 'n keuse wat ons maak hoe ons gaan reageer. Reageer ons in sonde of reageer ons in die Gees. Selfdissipline en rustigheid bring dikwels die deurbraak. Oordink die saak in die Gees, nie in die vlees nie. Saam met vergifnis natuurlik.

6Bring die voorgeskrewe offers en vertrou op die Here.

En hier is ons terug by vertroue. Só, hoe hanteer jy jou krisisse? Dinge wat jou onstel? Goed wat verkeerd loop? Mense wat in jou slaai krap? Jy vertrou op God. Deur vertroue op God keer jy 'n "krisis" nek om. Want jy hanteer dit op 'n koninkryks manier. 

Ons bring nie meer fisiek offers nie, ons offers nou is onder andere lofprysing en danksegging. 

Hebreër 13:15Kom ons bring dan, met Jesus Christus se hulp, ’n voortdurende offer van lofprysing aan God – ’n offer wat opklink van die lippe van hulle wat Hom bely.

Wat sê Paulus daaroor?

Kolossense 3:16Laat die rykdom van alles wat Chris­tus ons leer, julle leefstyl bepaal. Met alle wys­heid moet julle mekaar on­derrig en me­kaar die regte pad wys. Sing met dank­ba­re harte psalms, lofgesange en geesteli­ke liedere tot eer van God. 17Verder, doen al­les – of dit nou met woorde of dade is – in die Naam van die Here Jesus. Só is julle heeltyd besig om deur Hom dank aan God die Vader te bring.

7Baie mense sê:“Wie sal vir ons goeie dinge wys?”Laat u glimlag oor ons skyn, Here!

Wanneer jy in die vlees na goed kyk, lyk dinge hopeloos. Of daar geen uitkoms is nie. Of daar niks goed uit 'n saak kan kom nie. Maar God se glimlag skyn oor ons. Dit dui op Sy guns, Sy liefde en sy nabyheid.  Alleen as jy vertrou omdat jy weet wie Hy is, sal jy Sy glimlag kan sien, maak nie saak hoe sleg of goed dinge in die vlees voorkom nie.

Romeine 8:28En ons weet dat God alles ten goede laat saamwerk vir hulle wat Hom liefhet, hulle wat geroep is volgens sy doel vir hulle lewe.

8U het vir my meer vreugde verskaf as dié met graan en wyn in oorvloed.

Geen mens of goed kan aan jou gee wat God gee nie. Hy gee ware vreugde. Wanneer ons na mense kyk vir ons uitkoms, al gebruik God mense, dan kyk ons in mense met beperkte bronne vas, al is hulle ook hoe oorvloedig. God gee ware vreugde. Hy bring ware uitkoms. As jy vertrou, kom die uitkoms wat jou hart laat oorloop.

En die gevolg hiervan?

9Ek sal in vrede gaan lê en slaap,want U alleen, o Here, laat my veilig woon.

Jy kan in vrede gaan slaap. Slaap is gewoonlik die eerste plek waar 'n mens se stres, bekommernis, vrees of ongelukkigheid uitkom. Dit is in sulke tye wanneer jy sukkel om te slaap of sleg slaap. Maar wanneer ek in vertroue op God leef, slaap ek rustig. Geen bekommernis in die wêreld nie. In God alleen kan ek veilig woon. God gee vrede en wat meer wil 'n mens hê? (Weereens in teenstelling met hapiness, maar 'n volgende keer meer hieroor!)

'n Lewe van oorvloed, is 'n lewe in vrede! Vrede omdat God my veilig laat woon. Woon dui op 'n vastigheid, 'n plek waar jy rustigheid, oorvloed en vrede het. 'n Lewe van oorvloed word hierdeur gekenmerk. Die vrug daarvan, want jy leef in vertroue op God. Jou lewe word gekenmerk deur 'n lewe van oorvloed, maak nie saak wat die omstandighede is waardeur jy gaan nie.

Draai die sleutel. Leer God ken vir wie Hy is, vertrou op Hom, bring alles in gebed na Hom en leef in die oorwinning.

Die sleutel is regte kennis

Gister het ek begin skryf oor Die sleutel tot 'n lewe van oorwinning. God het aan ons IN Christus 'n lewe van oorvloed kom gee. Die reeks gaan oor die werkwoord KIES. Dit is tot ons beskikking, maar om dit te kry en te leef moet jy vra. Wat jy vra en glo sal jy ontvang. En die sleutel daarnatoe is vertroue in of afhanklikheid van God. 

Want eers wanneer jy verby jouself beweeg, kan jy ontvang. Weens ons sondige natuur is die mens maar geneig om self-geregtig te wees, hoogmoedig en verwaand. Wanneer jy sterf in jouself en begin leef IN Christus, kry jy Sy LEWE.

Dawid het op God alleen vertrou. In alles wat hy aangepak het, was sy fokus in afhanklikheid op God. Daarom kon hy alles aanpak en rustig wees in alle omstandighede. Psalm 3:4-7 - Maar U, Here, is ’n skild rondom my. U herstel my eer, U lig my kop weer op. Ek het tot die Here geroep.Vanaf sy heilige berg het Hy my geantwoord. Sela. Ek het gaan lê en slaap en weer wakker geword, want die Here het oor my waggehou. Ek is nie bang vir tienduisende mense wat my van alle kante bedreig nie.

Vertrou en afhanklikheid beteken dat jy jouself uit die pad uit haal en oorgee aan God. Ongeloof, twyfel en om self die oplossing te soek, gebeur wanneer ons nie dink en besef God KAN dit doen nie. Dan maak ons van God 'n afgod. 'n Klein ou afgodjie wat onsself "gekerf" het en met ons saamdra of in 'n "heilige" plek hou en godsdienstig aanbid volgens ons voorskrifte. 

Dit is baie mense se Godsbeeld. Die idee wat hulle vir hulself oor God opgemaak het en gevorm is deur die leuens van die media en Holywood, ervaringe en verkeerde prediking of dogmatiek. Nóg 'n rede hoekom baie mense 'n verkeerde Godsbeeld het, is omdat ons van nature ons beeld van God aan ons ouers koppel. Nou party mense is gelukkig en het "gesonde", gebalanseerde ouers gehad en in 'n goeie gesonde huis groot geword waar God opreg gedien is. Meerderheid mense het nie. Maar selfs die beste onder ons is sleg in vergelyking met God se goedheid en liefde. Hoewel dit help om 'n goeie Godsbeeld uit goeie ouers te ontwikkel, is dit nog steeds nié die volheid van ons God nie. 

Daarom is dit belangrik dat ons 'n beeld sal kry van wie Hy werklik is. En dan alleen sal jy werklik volkome kan oorgee. Ek het gister geskryf van die kind wat met volle vertroue in sy pa se arms val. Hy doen dit op grond van sy kennis van sy pa. Die kind wat 'n slegte beeld van sy pa het, sal dit nooit doen nie. So as jy besef maar ek kan nie so net oorgee aan God nie, dan moet jy dalk gaan kyk óf na jou totale Godsbeeld óf minstens dalk 'n aspek waarin of terrein waarmee jy sukkel.

So, hoe gee ons volkome oor?

Spreuke 30:19 - Vandag onderrig ek spesifiek vir jou sodat jy op die Here kan vertrou.

Hier is drie kerngedagtes - onderrig, spesifiek en sodat. 

Onderrig. Wanneer jy die regte kennis van God het en wie jy IN Christus is, dan is dit maklik om te vertrou. Dan is jou vertroue nie gebasseer op 'n "pie in the sky when we die"-tipe filosofie nie. Een of ander  onaantasbare, vae ding daar ver nie. Dit is egter die probleem in die kerk vandag. Dit het afgodery geword in die sin dat God nie meer geken word nie. En daarom speel die wêreld woer-woer met die kerk en maak ons af as 'n godsdiens (wat ongelukkig in baie gevalle waar is), want die kerk het haarself van alle krag ontleen. Ons lyk, praat en is net soos die wêreld. 

En hier is die grootste waarheid en wonderlike goeie nuus. God wil Hom laat ken. Dit is Sy begeerte dat ons Hom werklik volkome sal leer ken. Gaan lees maar deur ál Paulus se briewe. God kom maak Homself kenbaar aan ons in Christus Jesus en deur die Heilige Gees wat vir ons gegee is. 

Spesifiek. As enige van ons dus voel ons lei op 'n terrein in ons lewe of in ons lewe as geheel 'n nederlaag, dan is dit dalk nodig om onderrig te word oor WIE God in daai area is of in die lewe is en WAT Hy vir ons kom doen het. Dit is waarvoor die kerk veronderstel is om daar te wees. Om God te kom openbaar en te wees (lees van volgende week af my blog wat ek gaan begin waar ek oor die kerk gaan skryf). 

Sodat. Wat is die doel van die spesifieke onderrig? Dit is die antwoord op hoe gee ons volkome oor? Sodat jy kan vertrou in en afhanklik wees van God. Omgekeer sê die vers dus vir ons duidelik, as jy sukkel met vertroue en om in afhanklikheid van God te leef, is dit omdat jy 'n gebrek aan onderrig en kennis het.

Ek het gister ook geskryf dat God dit baie prakties maak vir ons. Dit lyk op die oog af wanneer ons praat van vertroue en afhanklikheid dat dit onaantasbaar (intangible) is. Maar God werk nie so nie. Alles in die geestelike dimensie van ons menswees is baie tasbaar (tangible). 

Die probleem met vertroue en afhanklikheid is dat weens ons gebrek aan (soms die regte) kennis, is dit vir ons 'n vae, swewende en onaantasbare ding.

Toe ek 'n kind was en ons ver op 'n baie warm dag gery het (onthou, dit was in die dae lank vóór karre lugversorging gehad het), het ek my altyd verstom aan die mirages of lugspieëlings op die pad. Daar doer voor lyk dit of daar water of iets anders in die pad is. Of 'n ander kar lyk of hy in 'n borrel is. Maar wanneer jy naderkom dan raak dit weg. Dan besef jy dit was nie "regtig" nie. Vir my was geloof en afhanklikheid en vertroue baie lank só 'n borrel. Iets wat onaantasbaar en onwerklik was. Net 'n lugspieëling wat jy nie werklik iets mee kan maak nie. Maar dit is juis nie die waarheid van ons God nie. Hy is baie werklik en baie magtig en Hy hou alles in Sy hand vas. Wat Hy vir ons kom gee is realiteit, werklikheid en kragtig. Daarom is dit eintlik so maklik om as Sy kind, wanneer jy Hom werklik ken, net oor te gee en in Sy arms in te val.  

Die sleutel tot 'n lewe van oorvloed

Een van die baie dinge wat ek van 'n lekker oefen-sessie  geniet, is die lewenslesse wat 'n mens daaruit leer. Soms is dit moeilik om die onaantasbare (intangible) met die bewuste of logies te verstaan. Oefening is 'n baie tasbare (tangible) aksie.

Jy oefen, jy word moeg, jy visualiseer, jy moet soms vasbyt en verby jou gemaksone beweeg. Terwyl jy jou doelwit in die oog hou werk jy deur die pyn om die satisfaksie  te smaak wanneer jy 'n doelwit bereik.

Maar leef nou die lewe. Dit is erg onaantasbaar. Jy kyk soms so in die berg, of is dit nou eintlik net 'n molshoop, hier voor jou vas, dat jy nie deurdruk, jou kop optel en na die doelwit kyk en al bogenoemde aksies net uitvoer nie.

Om dié rede is dit vir my lekker om dit wat ek prakties in 'n oefensessie ervaar, die tasbare (tangible), te gebruik om die onaantasbare (intangible) te probeer verklaar en te verstaan. Só staar ons, onsself dikwels vas teen die dinge in ons geloofslewe wat van kardinale belang is. Soos geloof. Of hoop. En vertroue in of afhanklikheid van God. Dié goed is, in ons menslike of vleeslike oog, onaantasbaar.

Tog leer ek dat God niks vir ons kom gee wat nie wel prakties en tasbaar is nie, soms moet ons net bietjie dieper krap en delf. Sommige dinge verg meer moeite om te verstaan en insig in te kry. As alles net maklik was, sou almal bo-op die wolke gewees het. Maar nou is almal nie kernfiskuste of wiskundiges nie. Net so is almal nie geloofshelde, groot kerkbouers of suksesvol op vele ander terreine nie. Want dit verg 'n bietjie moeite om die onaantasbare tasbaar te maak.

Só draf ek vanoggend, en dit is weer een van daai dae waar jy letterlik alles insit, ál jou kennis en ervaring, jou energie en dan net sommer hardkoppig net vorentoe beur en aanhou totdat jy die doelwit bereik, want niks wil saamwerk nie. Die bene is lam, die sy pyn, die longe brand en die sweet loop in strome teen jou af. En toe besef ek, dit is so soms om die deurbraak te maak met 'n onaantasbaarheid waarmee jy lank worstel. Maar as jy vasbyt, jou oog gefokus op die doelwit, dan word dit prakties, tasbaar en uitvoerbaar.

Ek wil bietjie skryf oor afhanklikheid van God, of anders gestel, vertroue op God. En ek gaan vannaand net inleidend hieraan raak, want hier is te veel om te sê.

Laat ek aan die een kant die negatiewe stel. Ons verstaan dit nie en daarom leef ons dit nie. Eenvoudig.

Aan die ander kant, positief, is dít die sleutel vir ons deurbraak na 'n lewe van oorvloed.

Indien jy nog nie my reeks oor Kies 'n lewe van oorvloed gehoor het en die e-boeke wat daarmee saamgaan, gelees het nie, wil ek jou uitnooi om 'n plan te maak. Of nooi my na jou groep of kerk. Want die basiese waarhede wat jy moet verstaan om 'n lewe van oorvloed te kan geniet, bespreek ek daarin. En hou vas, daar kom 'n boek waarin ek in detail aan ál die fasette van ons lewe raak.

Maar, ná al die kennis en toepassing, is vertroue op of afhanklikheid van God sekerlik die sleutel wat jy moet draai om deur daai deur te stap. Want sien, as jy nie in jou wese verstaan en besef dat dit ALLES oor God gaan en wat Hy vir ons in Christus Jesus kom gee en maak het, wie jy dus IN Christus is, en letterlik net oorgee nie, gaan jy aan die kant van die deur bly staan en die wonderlike oorvloed aan die ander kant net begeer. As jy dink die wêreld kan vervullig (en vergeet maar van die wêreld se alewige soeke na geluk - hapiness - wat nou al in die kerk ook ingesluip het), rykdom, genesing en 'n doelgerigte lewe bring, bly aan die kant van die deur. Die waarheid is dat lewe is alleen aan God se kant te vind - en daarmee saam gooi Hy sommer geluk ook by die pakkie in.

Vertroue in of afhanklikheid van God is soos 'n kind wat sonder om te skroom van 'n tafel af in sy pa se arms sal spring. Geen logiese, analitiese, kritiese, vreesagtige, verlede-verduisterde denke keer die kind nie. Die kind ken sy pa en is lief vir sy pa en weet sy pa het hom só lief hy SAL hom vang. Dis vertroue.

Net twee skrifgedeeltes en dan skryf ek 'n volgende keer verder oor hoe vertroue in of afhanklikheid van God tasbaar kan raak.

Spreuke 30:19 - Vandag onderrig ek spesifiek vir jou sodat jy op die Here kan vertrou.

Hier is drie kerngedagtes - onderrig, spesifiek en sodat. Maar volgende keer meer hieroor.

En dan, Jesus se bediening het, soos deur Matteus opgeteken, in die bergpredikasie begin met dié woorde (5:3) - “Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel."

Die eerste vereiste vir 'n lewe van oorwinning is die oorgee in vertroue of afhanklikheid van God.

Wag is 'n werkwoord

(Met dank aan Kobus Robbertse)

Die afgelope paar weke het ek telkens geskryf oor die belangrikheid om soms te wag. Vir elke ding onder die son is daar 'n tyd sê die Prediker (3). Daar is 'n tyd om uit te gaan en te woel en werfskaf, en daar is 'n tyd om te wag. Dit is 'n seisoen-ding. Jy plant saad, wag, en maak dan die oes bymekaar. Maklik. Of is dit regtig?

Ons Westerse. Calvinistiese werketiek-geöriënteerde denke is ingestel op net een ding - om te doen. Voeg daarby die feit dat ons in ons hedendaagse. rotte resies, korporatief-beheerde samelewing totaal uit voeling is met een, onsself en twee, die omgewing of die natuur, dan is dit geen wonder die meeste mense lyk en reageer soos zombies nie. Zef noem Valiant Swart dit.

Die lewe is net een groot gejaag, 'n "doelgerigte" gerondslomp. Meestal nerens heen op pad anders as om maar net deur nóg 'n dag, nóg 'n week, nóg 'n maand en helaas, nóg 'n jaar, te kom. Om, soos 'n afgetrede polisieman eendag vir my gesê het: "My lewe het verbygevlieg. Ek weet nie waar is die 40 jaar heen nie. Dit voel soos gister wat ek en die tannie getroud is en ek as 'n jong man begin werk het." 

Kinders moet skool toe, ons moet by die werk kom, huis moet gehou word, tuin instand gehou word, seisoen in en seisoen uit. Ek weet, ek het soms met 'n skok in die middel van die winter met ontnugtering besef ek is dik en ongemaklik aangetrek of ek reën nat. Dit is eintlik alweer winter. 

Omdat ons uit voeling is met die natuur, met onsself en helaas met God, bestaan ons, maar ons leef nie. Dit is nie God se bedoeling nie. Toe Jesus gekom het en met groter krag die dood oorwin het toe Hy uit daai graf opgestaan het as wat die big bang was, het Hy kom herstel wat sonde en die duiwel gesteel het. God gee ons in Jesus 'n lewe van oorwinning. God wil hê dat jy hierdie lewe geniet. En dit is maar 'n klein deeltjie van wat in die ewigheid vir ons wag. Dié lewe is net die kleedrepetusie soos Rick Warren sê. Maar ons is nie net in hierdie een, soos sommige mense glo, om maar net swaar te kry en dit uiteintlik maar net verby te kry nie. Inteendeel. Maar ek wil nie vannaand daarby stilstaan nie.

My punt wat ek wil maak is dat ons sukkel om stil te word of meer te wag. Ons gejaagde en kitsgeöriënteerde Westerse denkpatrone jaag ons om aan die beweeg te bly en vinnige resultate te kry. Maar God het reeds in Genesis 1:8 gesê die sisteem, of beginsels eerder, waarop die aarde sal funksioneer is saai, wagtyd en oes. So, as jy op 'n plek in jou lewe is waar jy 'n deurbraak moet kry in watter deel ookal, en jy begin daaroor bid, dan is daar 'n plek en 'n tyd van wag. 

Tussen vra en ontvang, is daar wag. Tussen roeping en bediening is daar wag. Tussen doelwit en uitvoering is daar wag.

Geloofshelde dwarsdeur die Bybel moes dit leer. Elia het dit geleer, Dawid het dit hard geleer, Die dissipels het dit geleer tussen Jesus se hemelvaart en Pinksterdag. Paulus het dit geleer, om maar net 'n paar bekendes te noem.

Nou, as jy soos ek is, dan is wag moeilik. Nee dis ondraaglik. Jy sal my nie met 'n nat snoek langs die viswaters vang nie. Daai geduld het ek doodeenvoudig net nie in myself nie. Dalk sal ek eerder 'n beter jagter kan uitmaak. gee my aksie, As daar 'n probleem is, los ek dit op. As dinge in chaos is, dan skep ek orde, maak skoon en lê 'n nuwe fondasie. As iets uit niks georganiseer moet word, dan sal ek jou droom bewaarheid. Ek is resultaat geöriënteerd. Nee, nié in kompetisie nie, net in die eindproduk.

En daarom is ek nie goed met tussenin-tydperke nie. Met die wagtyd nie. Só worstel ek daarmee, want dit is waar ek nou is en waarheen en hoe nou? Hier is nie aksie op die "plek" nie, so ek is uit my gemaksone en my diepte uit. Dit is soos 'n kar wat in olie of op rollers staan en nie kan ry nie, want daar is geen wrywing tussen die wiele en die padoppervlak nie. Jy trap die petrol, maar jy spin op een spot. Dit is hoe ek voel. Ek hou nie van 'n gespinnery nie (letterlik). Ek wil die natuur sien, die wind in my hare en op my gesig voel en die speke hoor sing hier onder my.

Nou vroeër het ek al die ontdekking gemaak dat wag is eintlik nie 'n passiewe ding nie. Wag is eintlik 'n werkwoord. Dit beteken wag is eintlik reeds aksie, maar dit wou steeds nie werklik inslag vind nie. En so praat ek weer met PAPPA hieroor en sê hoe ek sukkel met die gewaggery en ek weet nie eintlik wat ek moet "doen" in die gewaggery nie. (En dan is daar natuurlik die druk van alles waaroor ons onself so maklik bekommer en dan die broeders wat regtig goed bedoel, maar nie invoeling is met dit waarmee God in jou lewe besig is nie).

En so herinner die Heilige Gees my aan Efesiërs en 'n ou boekie van Watchman Nee, Sit, Wandel, Staande bly.

Skielik kry ek 'n gloeilamp-oomblik. Wag is om te sit. En wat is sit in Efesiërs? Sit is om dit te word wat jy in Christus is. 

Hoewel ons so dikwels met groot entoesiasme die wêreld met ons boodskap kan bestorm, as jy nie weet waarvan jy praat nie, kan jy soms meer skade berokken as goed doen. Wag is nodig om gevorm te word. 

Efesiërs 2:6 - Omdat ons aan Christus Jesus verbind is, het God ons saam met Hom opgewek en saam met Hom ’n sitplek in die hemel gegee. (NLV). In die OV staan daar: Saam met Hom laat sit. En dan eers later in Efesiërs begin Paulus praat oor die wandel. Oor die aksie, oor die doen. Sien godsdiens sê jy moet doen om te ontvang. Maar God sê jy moet ontvang om te kan doen. Dis so eenvoudig as wat dit is. Eers as jy gesit het, kan jy wandel. Dít is hoekom God godsdiens haat. Want godsdiens gooi al God se genade, se liefde en goedheid en guns in Sy gesig terug. 

So wat is die gesittery of gewaggery nou eintlik? Dit beteken om te luister, om te leer en om ontvorm te word. Om verander te word. Om te word wat jy is in Christus. Om die volwasse man (4:12) in Christus te word. Bedieningsgewys, om gesuiwer en reggemaak te word sodat jy 'n bruikbare instrument in Sy hand kan wees. En weereens, dis nie JOU heiligheid, goedheid of vermoëns nie. Juis nie. Dit is jou omvorming en deelwording van Hom sodat jy totaal en al IN Christus kan wees. Instrument kan wees. In Hom kan beweeg, want jy is gevul met die oorwinning, met die krag van die evangelie, met God se liefde.

Daarom is wag 'n werkwoord. Dit is nie 'n breinlose, kanaal-springende, in jou niksboksie geploeter nie. Dit is 'n verandering en vernuwing van jou denke na Christus en die Koninkryk en die integrasie daarvan in jou woorde, jou denkpatrone en optrede totdat jy net kan wegspring en hardloop. Nou die dag speel ek bal met 'n Jackie (Jack Russel) op die strand wat kom vriende maak het. Wanneer sy die bal voor jou kom neersit, raak die dingetjie so opgewonde dat jy weer die bal vir haar moet gooi, dat sy sommer begin trippel met al vier haar pootjies. Dít is wat gebeur as die waarheid van God se Woord oor Sy koninkryk en wie ons IN Christus is, só deel raak van jou, dat jy op al vier silinders begin stoom opbou, reg om soos Oscar van ouds uit met spoed die blokke weg te trek. Dan gaan niemand jou keer nie.

Die realiteit van 'n lewe van oorvloed

Gisteraand het ek in my ander blog Ek lewe geskryf oor die onderwerp die Lewe is die lewe na aanleiding van iets wat ek iemand hoor sê het. Vir baie mense is die lewe net 'n sinnelose geploeter, gejaag, resies teen die rotte en soeke na happiness.

Selfs baie "Christene" is vasgeval in die sinneloosheid van lewe wat net op die aardse gefokus is. Of in 'n regverdiging dat die daaglikse geploeter maar "swaar en moeilik" moet wees op pad na 'n euforiese hemel eendag. Dikwels vasgevang in dieselfde soeke as die wêreld.

Een van die grootste ontdekkings wat ek gemaak het, is dat alle realiteit is waargeneemde (perceived) realiteit. Realiteit is net jou ervaring en jou opgemaakte realiteit. Klink dalk óf baie ingewikkeld óf baie onwerklik vir jou. In die volgende paar blogs sal ek meer hieroor verduidelik.

Laat ek my punt staaf oor die lewe of hoe die vrou die lewe ervaar. Haar waargeneemde realiteit van die lewe is dat die lewe 'n eentonige rut race in roetine sonder happiness (hier kom 'n blog oor die wêreld se alewige gesoek na happiness ook, so hou dit ook op die ys vir eers) is.

Is dit egter wat die lewe veronderstel is om te wees? Vir baie mense, ja. Vir baie "Christene", ongelukkig ook. God se plan met die lewe was egter (in prof. Johan Heyns se woorde) gans anders. Die sondige toestand het die lewe op aarde vir altyd verander. Jesus, as die Christus, se ingryping het egter die lewe handomkeer kom omskommel.

Daarom IS 'n lewe van oorvloed op dié aarde in dié leeftyd heeltemal moontlik. Enigeen is welkom om 'n lewe van oorvloed te kies. Maar net die wat dit vra, kry dit. Tog gee God eintlik reeds in Sy ongelooflike liefde en genade dit daagliks aan elke liewe asemhalende kreatuur en ander vorm van lewe op aarde. Die mens is egter só eie geregtig dat hy dit nie wil raaksien en aangryp nie. Glo maar die lewe is net die geploeterde realiteit van sy eie waarneming.

Dié mens wat egter sy realiteit verander na dit wat in Christus is, waar Hy regeer aan die regterhand van God, sal 'n lewe van oorvloed as realiteit begin geniet!  

Eerste tree

Almal ken die gewilde Chinese spreuk: "Elke lang reis begin met die eerste treë." Een van ons ou Afrikaanse uitdrukkings vul daarby aan: "Eers begin, is half gewin."

In my laaste blog oor my 40 dae in die Mund het ek gereflekteer oor die tydperk in die Mund, maar ook oor wat die toekoms inhou. En inderdaad elke reis begin met 'n tree. Dalk nie 'n groot geloofsprong-tree nie, sommer net 'n ou huiwerige, onseker skuifelpassie, maar dit is 'n begin. Dit is rigting.

En so pak ek nou weer die volgende deel van my reis aan. Dinge gaan beslis nou anders wees as voordat ek hier weg is Oranjemund toe. Té veel het verander. Daar's 'n nuwe huppel in my stap. Daar's 'n nuwe vooruitsig. Nuwe doelwitte wat sal volg. Weliswaar is daar vele vooruitsigte. Baie onsekerhede tans. Baie dinge wat ek nog sit en luister.

God se opdrag aan my is om te wag, stil te word en te luister. Dit kom nou al 'n lang pad. My natuurlike reaksie van ongeduld en as 'n doener om in te klim en dinge te laat gebeur, baklei nog bietjie hiermee. Soms is ek soos 'n Petrus wat net instorm. En as dinge onseker is en niemand weet wat nou nie, die boot te vat en te gaan visvang. Totdat Jesus opdaag en Petrus weereens nie kan wag nie, maar in die water duik en na Jesus toe swem. Sy begeerte en verlange so groot om by Hom te wees.

Wag en stilword is werkwoorde. Daar is niks passief in die "aksies" nie - ja ek weet dit klink na 'n contra in terma - maar dit is presies soos God se Koninkryksbeginsels werk. Dit wat totaal teen die natuurlike is, dit is waar die deurbraak lê. So inderdaad is om stil te word en te wag, die eerste tree!
Ek weet Hy sal antwoord OP DIE REGTE TYD. En dan sal dinge gebeur. Intussen doen ek wat my hand vind,. Ek skryf. Ek sien kliënte. Ek maak preke, Ek lees en bid en luister. Ek bedien waar en soveel as ek kan kry. Ek berei myself voor vir sukses,

Hierdie blog is nou baie inleidend net oor my eie pad vorentoe en hoort eintlik in my joernaal. Sal dit dalk sommer daarin ook plaas. Ek sal volgende keer 'n behoorlike inleiding skryf vir Kies 'n lewe van oorvloed. Dit gaan groot uitgebou word. Verder beplan ek 'n paar ander blogs ook oor die kerk, verhoudings, my verskillende terapie en laastens ook sommer net 'n lekker ligte humoristiese een. En ook 'n dagstukkie blog of twee. So hou maar ál die spasies dop om te sien wat gebeur.

Die eerste treetjie is opwindend, want God is groot en aan SY liefde is daar geen einde nie. DIT is wat my, en ook vir jou, meer as 'n oorwinnaar maak.